Oudgrieks/Blok 1/S-De Griekse goden: verschil tussen versies

De Oude Grieken dachten dat dit door de goden kwam die (bijna allemaal) op de ''Olympos'' (''Olympus'' in het Latijn) woonden en zich allemaal met het leven van de mensen op aarde bemoeiden. De Olympos is een berg in het noorden van Griekenland bij de plaats ''Olympia''. Zo konden de Grieken hun natuurverschijnselen en gebeurtenissen in het dagelijks leven verklaren. Er waren meerdere goden die allemaal hun eigen taak hadden om zo het leven op aarde te bepalen. De Oude Grieken waren omdat zij in meerdere goden geloofden ''polytheïstisch'', dat van de Griekse woorden {{grc|πολυς}} (veel) en {{grc|θεος}} (god) komt. Alle goden waren zeer veel vragendveeleisend en zij voelden zich altijd verheven boven alles en iedereen,. ditDit betekende dat de Grieken veel moesten doen om het de goden naar hun zin te maken, vaak in de vorm van offers en vereringen. Als een god het naar zijn of haar zin had, kon die op zijn manier het volk helpen, maar als een god zich niet goed behandeld voelde kon die het volk kwellen met rampen zodat zij spijt zouden krijgen voorvan hun wangedrag tegenjegens de god. De belangrijkste goden woonden dus op de ''Olympos'', maar er waren ook halfgoden die vaak niet veel of geen zeggenschap hadden op aarde, zoals de ''zeenimfen''. Hier worden de belangrijkste goden voor de Grieken weergegeven.

Zeus (Grieks; {{grc|Ζευς of Διος}} - Latijn; ''Iupiter'') is de oppergod van de Grieken en is ook god van de lucht en het weer. Hij woont samen met Hera, zijn vrouw die ook zij zus is. Zeus is vaak afgebeeld met bliksemschichten en heeft als dier een adelaar bij zich. Zeus is de god die vaak verhoudingen had met zowel godinnen als mensen, enkele nakomelingen van Zeus zijn Pallas Athene, Artemis, Apollo, Hermes, Hephaistos, Dionysos, Herakles, Tantalos, Kastor, Polydeukes, Helena en Perseus. De meesten van zijn nakomelingen waren zelf ook goden die nu hun eigen taken hebben bij de Grieken, maar ook sommige sterfelijke mensen zijn voortgekomen uit Zeus,. deDe sterfelijke nakomelingen van goden zijn meestal helden. Zeus staat bij de Romeinen bekentbekend als ''Iupiter'' en bij de Germanen werd Zeus ''Wodan'' genoemd.

Hera (Grieks; {{grc|Ἡρα}} - Latijn; ''Iuno'') is de godin van het huwelijk en de familie. Zij is de vrouw én zus van Zeus en moeder van Hephaistos, Ares, Hebe, Aphrodite, Eurystheus en Eileithyia. Hera wordt vaak gekenmerkt met haar staf en heeft een pauw als dier langs haar zijde. Hera staat ook bekentbekend als jaloerse echtgenote van Zeus, aangezien zij de verhoudingen van haar man niet leuk vond. Hera wordt bij de Romeinen ''Iuno'' genoemd.

Poseidon (Grieks; {{grc|Ποσειδων}} - Latijn; ''Neptunus'') is de god van het water, de zeeën en de oceanen. Hij is de broer van Zeus en Hades. Hij woont niet op de Olympos, maar in een paleis diep onderwater. Poseidon wordt afgebeeld met zijn drietand waarmee hij de zee bewegende hield en nieuwe eilanden mee kon maken. De Grieken dachten ook dat Poseidon de god was die aardbevingen maakte, aangezien hij onder de Grieken woondenwoonde. Bij de Romeinen wordt Poseidon ''Neptunus'' genoemd.

Hades (Grieks; {{grc|Ἁδης of Πλουτων}} - Latijn; ''Pluto'') is de god van de onderwereld. Hij is de broer van Zeus en Poseidon. Hades woont net zoals Poseidon niet op de Olympos, maar in de onderwereld of Tartaros samen met Persefone. Hades wordt vaak herkend door 'de hoorn des overvloeds' die symbool staat voor de rijke oogst op aarde. Hades heeft een speciale 'hadeskap' die hem onzichtbaar kon maken. Bij de Romeinen wordt Hades ''Pluto'' genoemd, een god die in de ''Tartarus'' woont samen met ''Proserpina''.