Ab Urbe Condita/De imperio: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 23:
==Principaat==
[[Afbeelding:Afbeelding-Plaat van Vespasianus.jpg|thumb|De ''lex de imperio Vespasiani''.]]
In de praktijk hadden de hoge ambtenaren onder het ''principaat de facto'' geen militair bevel meer{{fn|9}}. Het ''imperium consulare'' en ''imperium proconsulare'' (voor het eerst aangetroffen bij Val. Max 6,9,7;8,1, amb. 2.) vormde samen met de ''tribunica potestas'' het fundament van de ''[[Ab Urbe Condita/Princeps Romae|princeps]]'' zijn macht. In 23 v. Chr. werd het dit ''imperium'' toegestaan ook in Rome zelf zich te laten gelden (Cass. Dio, LIII 32.5.). Omdat de volgende ''principes'' dit ''imperium'' door de senaat (en later vooral door het leger) werd toegekend, werd zijn regeringsaantreding ''dies imperii'' genoemd.
<br>Het was onder het ''principaat'' dat het ''imperium maius'' zich ontwikkeld, dat gebaseerd was op een ''potestas maior'' ten opzichte van een ''proconsul''{{fn|10}}. De ''princeps'' zou zich tot Nero of zelfs Traianus geen ''proconsul'' noemen. Het ''praenomen imperatoris'' (toegekend aan Gaius Iulius Caesar, zijn adoptiezoon Gaius Iulius Caesar Augustus, en vele andere ''principes'' na hem.) en het uitroepen van de ''princeps'' tot ''imperator'' na een overwinning (die vaak door een ander werd behaald) toonden het militaire karakter van dit ''imperium''.
<br>Het geheel van bevoegdheden van de ''princeps'' zou ''imperatoria potestas'' genoemd worden in de ''lex de imperio Vespasiani'' (cf. ''CIL'' VI 930.) die Vespasianus in 69 zijn bevoegdheden als ''princeps'' schonk{{fn|11}}.
| |||