Farmacologie/Medicatie bij angor pectoris

Farmacotherapie | Geneesmiddelen m.b.t. cardio-vasculair stelsel



Inleiding

bewerken
  • Anatomie van het hart
  • Werking van het hart
  • Pathologie van het hart (angor pectoris)

Medicatie bij angor pectoris

bewerken

Bij angor pectoris kunnen anti-anginosa toegediend worden. Ze bestrijden de pijn (angor) maar beïnvloeden niet noodzakelijk de prognose van het coronair vaatlijden.

Acute fase

bewerken

Eerste behandeling betreft altijd het sublinguaal toedienen van nitraten en rust.

Stabiele angor en silent ischemia

bewerken

Ook bij stabiele angor wordt bij een acute aanval sublinguaal nitraten toegediend.

Voor de onderhoudsbehandeling richt de medicatie zich op 3 vlakken aangezien de medicatie geen genezing kan bieden:

  • verbetering van morbiditeit en mortaliteit
  • symptoombestrijding
  • verminderen van het risico op cardiale incidenten

β-blokkers, eventueel aangevuld met calciumantagonisten zorgen vooral voor een verbetering van morbiditeit en mortaliteit. Alleen opgelet met calciumantagonisten: niet toe te dienen in de eerste maand na een acuut myocardinfarct wegens verhoogd risico op mortaliteit.

Molsidomine en langwerkende nitraten kunnen worden toegediend als symptoombestrijdende middelen, al zijn er nog onvoldoende klinische studies die hun toepassingsgebied bij stabiele angor onomstotelijk hebben bewezen.

Acetylsalicylzuur, ACE-inhibitoren en statines worden eveneens als onderhoudsbehandeling ingesteld omdat zij een bewezen nut hebben op het verminderen en het afnemen van de ernst van cardiale incidenten bij stabiele angor.

Onstabiele angor

bewerken

In geval van onstabiele angor dient er permanente monitoring te gebeuren in rustige omgeving, samen met toedienen van nitraten, β-blokkers, acetylsalicylzuur, heparine en zuurstof.

 

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.