Gedichten uit de wereldliteratuur/Il faut passer des nuits blanches

Abdellatif Laâbi, geboren in Fez in 1942, is een bekend hedendaags, sociaal sterk geëngageerd Marokkaans dichter, romanschrijver, dramaturg en vertaler. Hij ontving onder meer de Prix Goncourt de la Poésie in 2009 en de door de Académie française uitgereikte Grand prix de la Francophonie in 2011.

Gedichten uit de wereldliteratuur
Abdellatif Laabi in 2011

Abdellatif Laabi werd geboren in 1942 in Fez in Marokko. Vanwege zijn intellectuele verzet tegen sociale wantoestanden en zijn kritiek op het regime werd hij in 1973 veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. Hij kwam na internationaal protest vrij in 1980, en ging in ballingschap naar Frankrijk in 1985. Sindsdien leeft hij in de Parijse banlieue.

Recente dichtbundels:

  • Pourquoi cours-tu après la goutte d'eau (2006)
  • Mon cher double (2007)
  • Tribulations d'un rêveur attitré (2008)


Il faut passer des nuits blanches
Il faut passer des nuits blanches, au moins quatre fois l'an.
Je ne trouve pas assez de fous autour de moi pour en faire davantage.
Une nuit blanche, ça ne veut rien quand on est seul. Elle exige le partage. Alors la ville s'offre
sans penser à la mort. Les gargouilles font leur travail d'exorciste. Les muezzins se soûlent au
coin des rues. Il y a toujours un couple qui se marie à l'aube, par tirage au sort. Le Chant des
partisans devient une chanson à boire. Iblis se fait lyrique et distribue aux communiants des
pommes rouges, non piégées. Les pieds foulent un trésor d'étoiles. Le sexe monte à la bouche
comme le citron de l'huître.
Seuls les vagabonds peuvent être des poètes.




Je moet slapeloze nachten doorbrengen (Vertaling door wikibookauteurs)
Minstens viermaal per jaar moet je een slapeloze nacht doorbrengen.
Er lopen niet genoeg gekken om me heen die verder gaan dan dat.
Een enkele slapeloze nacht is niet veel waard als je alleen bent. Hij moet worden gedeeld met iemand. Alleen dan opent de stad zich voor jou
zonder gedachten aan de dood. Waterspuwers voeren hun werk uit als duiveluitdrijvers. Muezzins bedrinken zich
op de straathoeken. Er is altijd wel een koppel dat in de vroege ochtend door loting wil trouwen. Het partizanenlied
wordt een dronkemanslied. De duivel wordt lyrisch en deelt aan de communianten
rode appels uit, zonder bijbedoelingen. Voeten vertrappen een schat aan sterren. De smaak van seks stijgt in de mond
als citroen op een oester.
Alleen zwervers kunnen dichters zijn.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.