Gedichten uit de wereldliteratuur/Was this the face that launch'd a thousand ships

(Mephistoteles vervult de wens van Faust en laat prinses Helena van Troje verschijnen, de mooiste aller vrouwen)

Gedichten uit de wereldliteratuur
Helena van Troje, geschilderd door Evelyn De Morgan (1898)
FAUST:
Toog dit gelaat die duizend-scheep'ge vloot
Ten brand van Trooi's stomp-torenige burcht?
O kus me en kus me onsterf'lijk, Helena!
Mijn ziel vliegt op haar lippen, zie haar vliên!
Kom, Helena, geef mij nu weêr mijn ziel.
Die lippen zijn mijn hemelsch paradijs,
En slijk is alles, is 't niet Helena!
Ik ben uw Paris en voor ù, mijn lief,
Wordt Wittenberg verheerd als Troie eermaals,
En i k zal zwakken Menelaüs slaan,
En schudde' uw kleure' op mijn gepluimden helm.
Ja, 'k zal Achilles treffen in zijn hiel,
En dan weer bij u bidden om een kus.
O, gij zijt schooner dan een schemernacht,
Waar duizend held're starren klaar in staan;
Meer glanzend dan toen Zeus in glorie scheen,
Voor 't bleeke lijf dier arme Semele:
Lief'lijker dan de late luchtgod wijkt,
Dien Arethuse in dartele armen wacht:
O gij, mijn zoetelief en oogenlust.
-(Vertaling: Albert Verwey, in De Nieuwe Gids, 1888)
Moderne vertaling door Jules Grandgagnage (2020)[1]
FAUST:
Bracht dit gelaat een duizendschepige vloot
En schroeide het Trojes hemelhoge torens? 
Helena, maak me onsterfelijk met een kus
Verzwelg mijn ziel met je lippen: hij vliedt naar jou!
Kom, Helena, en geef mijn ziel terug.
Hier zal ik wonen, jouw lippen zijn de hemel
En alles is schuim wat niet Helena is
Ik zal je Paris zijn, en door die liefde
Zal Wittenberg, en niet Troje vallen.
En ik zal strijden met zwakke Menelaus
En jouw kleuren dragen op mijn helm
Achilles zal 'k verwonden aan zijn hiel
En voor een kus weer naar Helena gaan.
Mooier dan het firmament ben jij
Gehuld in schittering van duizend sterren.
Helderder dan Jupiters vuur ben jij
Toen hij zich toonde aan arme Semele
Nog lieflijker dan de azuren vorst
In Arethusa's sensuele armen
Ben jij alleen gebiedster van mijn hart!


Originele tekst van Christopher Marlowe (Doctor Faustus (1604)
FAUST:
Was this the face that launch'd a thousand ships,
And burnt the topless towers of Ilium?
Sweet Helen, make me immortal with a kiss.
Her lips suck forth my soul: see where it flies!
Come, Helen, come, give me my soul again.
Here will I dwell, for heaven is in these lips,
And all is dross that is not Helena.
I will be Paris, and for love of thee,
Instead of Troy, shall Wittenberg be sack'd;
And I will combat with weak Menelaus,
And wear thy colours on my plumed crest;
Yea, I will wound Achilles in the heel,
And then return to Helen for a kiss.
O, thou art fairer than the evening air
Clad in the beauty of a thousand stars;
Brighter art thou than flaming Jupiter
When he appear'd to hapless Semele;
More lovely than the monarch of the sky
In wanton Arethusa's azur'd arms;
And none but thou shalt be my paramour!

Noten bewerken

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.