Plato/Plato-commentaren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 4:
==Griekse commentaren==
Veel van de geleerden op de [[Filosofisch woordenboek/A|Akademeia]] deden onderzoek naar Plato's teksten om de ideeën van hun leermeester te verduidelijken. Daterend uit de 3e eeuw v.Chr. is er al een commentaar op de [[Plato/Timaeus |Timaeus]], geschreven door [[w:Crantor|Crantor van Soli]], en in de 1e eeuw van onze tijdrekening werd er door [[w:Onasander|Onasander]] een commentaar geschreven bij Plato's [[Plato/Staat|Staat]]. Tegen de 2e eeuw waren de 'midden-platonisten' bezig met samenvattingen en parafraseringen van Plato's gedachtegoed. Zo hebben we een tekst van [[w:Albinus|Albinus]], die een introductie schreef op het werk van Plato, en ook [[w:Alcinoüs (filosoof)|Alcinous]] en [[w:Apuleius|Apuleius]] die beiden gidsen schreven bij het
De [[Filosofisch woordenboek/N|neoplatonisten]] trachtten de denkbeelden van Plato en Aristoteles als een eenheid te zien. [[Filosofisch woordenboek/P|Porphirius]] (3e eeuw) deed dat in een werk waarin hij probeerde aan te tonen dat er overeenkomst tussen beide filosofieën was en hij schreef een reeks commentaren op Plato, Aristoteles en Theophrastus. Aanvullende commentaren werden geschreven door Dexippus, Plutarchus van Athene en Syrianu]. Een gedeeltelijke Latijnse vertaling van en commentaar op Plato's ''Timaeus'' door Calcidius was gedurende 800 jaar het enige significante werk over Plato dat ruime bekendheid genoot onder westerse geleerden. De beste commentaren dateren uit deze periode. Zo zijn de meeste werken van Proclus commentaren op aparte dialogen. Commentaren op Plato werden ofwel tijdens lezingen gegeven, ofwel geschreven; vele ervan zijn ons nog overgeleverd. Latere neoplatonistische commentators, van wie het werk slechts gedeeltelijk bewaard is gebleven, zijn onder meer Damascius en Olympiodorus.
| |||