Belgische jazz/1970 - 1980
Hoewel Rock nog steeds domineerde in de jaren zeventig, begonnen de verschillende muziekstijlen elkaar te beïnvloeden. Met Miles Davis werd de traditioneel akoestische jazz geëlektrificeerd en flirtte met rock. In de Verenigde Staten werd de nieuwe stijl "jazz-rock" gedoopt, en verschillende Europese groepen volgden de Amerikaanse voorbeelden. Zo ontstonden bands als de Britse groep Soft Machine. Een aantal Belgische muzikanten wordt eveneens geassocieerd met deze stijl, ook wel "Fusion" genoemd: Philip Catherine, Jack Van Poll, Jacques Pelzer, Richard Rousselet, Robert Jeanne en Félix Simtaine. Een aantal muzikanten van de nieuwe generatie maakten er hun niche van: Marc Moulin, Michel Herr (piano), Charles Loos (piano), Paolo Radoni (gitaar), Steve Houben (alt sax, fluit), Janot Buchem (elektrische bas) en Micheline Pelzer (drums). Typisch voor jazz-rock is de vervanging van akoestische instrumenten (gitaar, bas en piano) door hun elektrische versie. Deze nieuwe geluiden hadden het voordeel dat ze het rock-publiek dichter bij jazz brachten. De opnamen van de jazzplaten nam een nieuwe start, vaak door onafhankelijke labels. Populaire groepen waren in die tijd Placebo (Marc Moulin), Cosa Nostra (Jack Van Poll), Open Sky Unit (Pelzer), Kleptomania en Arkham (Paolo Radoni), Solis Lacus (Herr), Cos en Abraxis (Loos). In 1971 kwam René Thomas terug op de voorgrond door lid te worden van het nieuwe kwartet van Stan Getz. Ondertussen was Toots Thielemans aan het toeren en platen aan het het opnemen in de VS, met Quincy Jones, Paul Simon, Bill Evans en anderen. In Vlaanderen toerde Etienne Verschueren rond met zijn sextet.
Tot ongeveer de jaren 70 was jazzgeschiedenis min of meer een opeenvolging van stijlperiodes, waarbij de ontwikkelingen in Amerika nauw gevolgd werden: van de pre-jazz periode met minstrel shows, ragtime en cakewalk naar New Orleans jazz, naar swing, vervolgens de bebop-periode en de free jazz. Vanaf de late jaren 80 werd het echter moeilijk om jazz beschrijven vanwege de vele stijlen en trends die elkaar in een soort Witches Brew beïnvloedden. Uit die experimenten konden telkens weer nieuwe mengsels (fusions) ontstaan. Wat jazz was of niet was kon niemand meer precies zeggen. Het was alsof het begrip jazz stilaan zodanig opgerekt werd dat het geen echte grenzen meer had.