Sociale geschiedenis in de literatuur 1500-1795/Renaissance: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 92.110.17.60 hersteld tot de versie na de laatste wijziging door Vangelis Label: Terugdraaiing |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 34:
==Montaigne==
De humanist [[Michel de Montaigne]] (1533–1592) wees alle aangeboden en geaccepteerde kennis af. Hij vond dat de mens de erkende en geïnstitutionaliseerde wetenschap moest onderzoeken in een poging om kennis en wijsheid te vergaren. En dat onderzoek zou nooit klaar zijn. Hij las veel om van alles iets te [[leren]] en discussieerde veel om zijn verstand te scherpen.
Hij wilde graag rustig en in afzondering leven zodat zijn geest zich met zichzelf kon bezighouden. Maar in die afzondering werd hij overvallen door (soms spookachtige en monsterlijke) fantasieën die hij ging opschrijven in zijn [[Michel de Montaigne/De essays van Michel de Montaigne|''"Essais"'']] in de hoop ze zo te kunnen bedwingen. Montaigne schreef niet alleen in de ik-vorm, hij schreef ook voornamelijk over zichzelf. Hij wilde eerder zichzelf leren kennen dan de buitenwereld. Dit was toentertijd nogal provocerend omdat de meeste mensen nog vonden dat het "ik" geen bron van kennis en wijsheid kon zijn. Zich met je "ik" bezighouden vond men in het beste geval gebeuzel en in het slechtste geval zondig.
| |||