Wereldliteratuur/Latijnse literatuur

Latijnse literatuur (literatuur geschreven in het Latijn) omvat in het bijzonder de schrijfcultuur van het oude Rome (200 v.Chr. tot 500 n.Chr. en later een groot deel van de literatuur in West-Europa tijdens de Middeleeuwen (500-1400) tot in de Renaissance (1400-1600). De Latijnse schrijfcultuur behoorde oorspronkelijk tot het Romeinse Rijk en na de ontbinding van het Romeinse Rijk werd het Latijn de taal van de christelijke Kerk. Via de kerk werd het Latijn tot in de moderne tijd wijdverspreid gebruikt als gemeenschappelijke schrijftaal. De Latijnse literatuur bestrijkt dus meer dan 2000 jaar: van rond 200 voor Christus tot in de 19e eeuw. Latijn veranderde van een levende gesproken en geschreven taal in een niet-levende gesproken taal, maar nog steeds een functionerende geschreven taal. Nieuwe, levende literatuur wordt echter niet langer in het Latijn geschreven.

Overzicht

Vroege periode (240-70 v.Chr.)

• Livius Andronicus: Beschouwd als de vader van de Latijnse literatuur, vertaalde hij Griekse werken in het Latijn.
• Plautus en Terentius: toneelschrijvers bekend om hun komedies die bewerkingen waren van Griekse toneelstukken.

Gouden Eeuw (70 v.Chr. - 18 n.Chr.)

• Cicero: Gerenommeerd redenaar en prozaschrijver; zijn werken over retoriek, filosofie en politiek beïnvloedden het westerse denken.
• Julius Caesar: Bekend om zijn commentaren, vooral "Commentarii de Bello Gallico" (Commentaren op de Gallische Oorlog).
• Vergilius: Auteur van de 'Aeneis', het nationale epos van Rome dat de Romeinse deugden en de stichting van Rome verheerlijkte.
• Horatius: Lyrische dichter bekend om zijn odes en satires waarin persoonlijke en sociale thema's werden onderzocht.
• Ovidius: Dichter beroemd om 'Metamorfosen', een mythologisch verhaal, en 'Ars Amatoria', een gids voor de liefde.

Zilveren tijdperk (18- 200 )

• Seneca: Filosoof, staatsman en toneelschrijver, bekend om zijn stoïcijnse geschriften en tragedies.
• Lucanus: Epische dichter beroemd om 'Pharsalia', een verslag van de burgeroorlog tussen Julius Caesar en Pompeius.
• Petronius: Auteur van 'Satyricon', een satirische roman die de decadentie van de Romeinse samenleving weergeeft.
• Tacitus: Historicus bekend van 'Annales' en 'Historiae', die kritische verslagen geeft van het Romeinse Rijk.
• Juvenalis: Satiricus bekend om zijn bijtende kritiek op de Romeinse samenleving in zijn 'Satires'.

Latere periode (3e - 5e eeuw )

• Apuleius: Vooral bekend van "De gouden ezel" (Metamorphosen), een roman die avontuur, romantiek en religieuze thema's combineert.
• Sint Augustinus: christelijke theoloog en filosoof wiens werken, zoals 'Confessiones' (Belijdenissen) en 'De civitate Dei' (Over de stad van God), een grote invloed hadden op het westerse christendom en de filosofie.
• Boethius: Filosoof, vooral bekend van 'De consolatione philosophiae' (Over de vertroosting der wijsbegeerte), die een brug sloeg tussen de klassieke filosofie en het middeleeuwse denken.