Wikijunior:Zonnestelsel/Ceres

Ceres

Het zonnestelsel Ons zonnestelsel (overzicht) Sterren - Zon Planeten en hun manen Mercurius - Venus Aarde - (Maan) Mars - Jupiter Saturnus - Uranus Neptunus - Samenvatting Dwergplaneten en hun manen Ceres - Pluto - Haumea Makemake - Eris Andere hemellichamen Kometen - Planetoïdengordel Meteoroïde Het grote onbekende

Verschillende lagen van Ceres

Ceres is de kleinste van de dwergplaneten in ons zonnestelsel. Zij bevindt zich als enige van de dwergplaneten in de asteroïdengordel. Totdat de definitie van planeten veranderde op 24 augustus 2006 was Ceres de grootste (niet de helderste) planetoïde in het zonnestelsel. Het was de eerste planetoïde die ontdekt is, op 1 januari 1801 door Giuseppe Piazzi, en zij had daarom catalogusnummer 1 gekregen: (1) Ceres.

In eerste instantie dacht Piazzi dat hij een komeet had waargenomen, later werd Ceres beschouwd als een planeet en weer later noemde men Ceres een planetoïde, totdat men uiteindelijk Ceres een dwergplaneet noemde, net als Pluto en Eris.

Naam

Ceres is genoemd naar de Romeinse godin van de landbouw, Ceres.

Karakteristieken

De omvang van Ceres is lange tijd onzeker geweest. In de literatuur worden uiteenlopende waarden aangetroffen. Volgens recente inzichten is Ceres een licht afgeplatte bol met een diameter die varieert van 910 tot 970 km en een massa van ruim 1% van die van de maan. Ceres beweegt zich in een baan om de zon op een afstand van gemiddeld 414 miljoen km, tussen Mars en Jupiter. Zij is het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel. Haar massa (9,43×10²⁰ kg) maakt naar schatting een derde uit van de totale massa van de planetoïdengordel.

Ceres doet er 4,6 jaar over om een rondje om de zon te maken. Haar baan heeft een helling van 10,6° en een excentriciteit van 0,08.

Op basis van waarnemingen met de Hubble-ruimtetelescoop wordt vermoed dat Ceres een krater heeft met een diameter van ongeveer 250 km.

Op bepaalde punten in haar baan, kan Ceres een magnitude van 6,7 bereiken. Dit wordt beschouwd als net te weinig om zonder telescoop te kunnen zien, maar onder zeer gunstige omstandigheden kan iemand met zeer goede ogen Ceres met het blote oog aan de hemel zien.

Observaties en computermodellen suggereren dat Ceres een rotsachtige kern heeft, met daaroverheen een ijsmantel van 60 tot 120 km dikte.

Er zijn aanwijzingen dat de oppervlakte van Ceres relatief warm is en dat de dwergplaneet een kleine atmosfeer heeft.