Humanature/Oneindigheid: verschil tussen versies

Tegenover zien van wat er is in termen van [[w:Atman (hindoeïsme)|atman]] (zelf, ziel, geest, diepere essentie van ik, bewustzijn), staat het ervaren van oneindigheid. Het begrip [[w:Oneindigheid|oneindigheid]] vinden we zowel in religie en filosofie als in de natuurwetenschappen. Een voorbeeld van deze unieke combinatie zien we terug bij de Franse [[w:wiskunde|wis]]- en [[w:natuurkunde|natuurkundige]] [[w:Blaise Pascal|Blaise Pascal]], die tevens [[w:filosofie|filosoof]] en [[w:Theologie|theoloog]] was. Hij wist een natuurwetenschappelijk betekenis te geven aan het begrip oneindigheid.

Tegenover oneindigheid, wanneer het gaat om tijd en ruimte, staat de schepping als men dit definieert als het creëren van tijd en ruimte. Het meest gangbare wetenschappelijke model hierover kennen we als de ''[[w:Oerknal|Big Bang]]'' (Nederlands: oerknal), die uitgaat van eenéén oerknalbepaald moment in het verleden waaruit alles zoals we dat nu kennen (tijd en ruimte als dimensies) is ontstaan. Deze theorie is verenigbaar met wat er in de Koran wordt vermeld over de schepping. De verzen "“Wees”, en het is" (Koran 36:81-82) en "de hemelen en de aarde één geheel vormden" (Koran 21:30) zouden kunnen verwijzen naar de oerknal en hoe het daarvoor was ([[Humanature/Eenheid|eenheid]]).

* "Er was geen zijn in het begin, noch Niet-zijn. Er was geen lucht, noch een hemel daaraan voorbij. Door wat werd het omvat? Wat hield het verborgen? Waar, en onder wiens hoede? Was er water, bodemloos, onpeilbaar diep?" -– kan worden vertaald als dat ruimte als dimensie niet bestond voorvóór de creatie (oerknal).

* "Er was geen dood toen, noch het doodloze. Van dag en nacht was geen enkel teken. Het Ene ademde ademloos, op niets dan zijn eigen drang. Buiten dat was er niets" -– kan worden vertaald als dat tijd als dimensie niet bestond voorvóór de creatie (oerknal).

Deze beschrijving uit de bijbel lijkt op hetgeen men pas in de negentiende eeuw begreep over de [[w:Waterkringloop|waterkringloop]]; hoe water in enkele stadia - oppervlaktewater (zoals zeewater verdampt), waarna in de atmosfeer deze damp wolken vormt, waaruit neerslag valt, die zich weer als oppervlaktewater verzamelt -– van vorm verandert, maar uiteindelijk de uitgangstoestand weer wordt bereikt. Een oneindige proces (cyclus) net zoals het boeddhisme het [[w:Boeddhistische kosmos|universum]] beschrijft als een continue cyclische beweging van expansie (vanaf de [[w:Oerknal|Big Bang]]oerknal) en contractie (tot de ''[[w:Big Crunch|Big Crunch]]'') -– de meest kansrijke theorie over het [[w:Uiteindelijk lot van het heelal|lot van het universum]] is echter op dit moment de ''[[w:Big Rip|Big Rip]]'', wat wel ook een oneindigheid impliceert -.

== Boltzmann -brein ==

De [[w:en:Boltzmann brain|Boltzmann -brein]]-paradox is een voorbeeld van hoe oneindigheid leidt tot bijzondere mogelijkheden. HetDe paradox zegt dat er -– hoe klein ook -– een kans is dat er door quantum-fluctuatieskwantumfluctuaties of andere natuurkundige processen toevallig spontaan een brein kan ontstaan waarin alle herinneren zoals wij die kennen, al zijn opgeslagen. De filosofie hierachter is dat we niet zeker zijn van onze herinneringen over de universum; zijn ze gevormd of ineens gecreëerd (zie wederom "“Wees”, en het is") en daarmee een illusie.? Omdat hiermee ook de Big Bang zelf een illusie kan zijn, kan het "echte" universum oneindig lang hebben bestaan. Daarmee wordt het bestaan van het Boltzmann -brein zelfs gegarandeerd. Daarmee kan men logisch concluderen dat of we ervaren het Boltzmann -brein of tijd zelf is gecreëerd en zal ooit op moeten houden.