Humanature/Oneindigheid: verschil tussen versies

De [[w:en:Boltzmann brain|Boltzmann-brein]]-paradox is een voorbeeld van hoe oneindigheid leidt tot bijzondere mogelijkheden. De paradox zegt dat er – hoe klein ook – een kans is dat er door kwantumfluctuaties of andere natuurkundige processen toevallig spontaan een brein kan ontstaan waarin alle herinneren zoals wij die kennen, al zijn opgeslagen. De filosofie hierachter is dat we niet zeker zijn van onze herinneringen over de universum; zijn ze gevormd of ineens gecreëerd (zie wederom "“Wees”, en het is") en daarmee een illusie? Omdat hiermee ook de Big Bang zelf een illusie kan zijn, kan het "echte" universum oneindig lang hebben bestaan. Daarmee wordt het bestaan van het Boltzmann-brein zelfs gegarandeerd. DaarmeeDus kanzijn mener logischtwee concluderenmogelijkheden; datof tijd is gecreëerd of we ervaren het Boltzmann-brein of tijd zelf is gecreëerd en zal ooit op moeten houden.