Leer jezelf ecologisch tuinieren/Vetkruid

Vetkruid (Sedum) is een geslacht uit de Vetplantenfamilie (Crassulaceae) met vierhonderd tot vijfhonderd soorten.

In het Duits worden de planten 'Fetthennen' genoemd, vermoedelijk afgeleid van hennen en kuikens, en verwijzend naar de gemakkelijke manier van zijdelings afleggen voor vermenigvuldiging. In het Engels worden veel soorten als 'stonecrop' aangeduid.

De soorten komen voor op het gehele noordelijk halfrond. De planten zijn succulenten die water in hun bladeren opslaan. De bloem heeft meestal vijf kroonbladen, een enkele keer vier of zes. Er zijn twee keer zoveel meeldraden als kroonbladen.

De planten hebben een aangepaste stofwisseling. Kooldioxide wordt 's nachts door huidmondjes opgenomen en in appelzuren verwerkt. Overdag staat het dan ter beschikking van fotosynthese. De scherpte van de smaak door de appelzuren neemt gedurende de dag af. De huidmondjes in de bladeren zijn zoals bij veel vetplanten alleen 's nachts geopend om gedurende de hete en droge dag verlies van vocht te minimaliseren.

In de Benelux komt een aantal soorten in het wild voor, waaronder:

Soorten

• 
  Dik vetkruid (Sedum dasyphylum)
• 
  Hemelsleutel (Sedum telephium)
• 
  Muurpeper (Sedum acre)
• 
  Omgebogen vetkruid (Sedum cepaea)
• 
  Roze vetkruid (Sedum spurium)
• 
  Roze hemelsleutel (Sedum spectabile)
• 
  Tripmadam (Sedum reflexum)
• 
  Wit vetkruid (Sedum album)
• 
  Sierlijk vetkruid (Sedum forsterianum)
• 
  Zacht vetkruid (Sedum sexangulare)
• 
  bloemdiagram

Toepassingen

Veel Sedum-soorten worden gekweekt als tuinplant ter wille van de kleurige bloemen, de gemakkelijke kweek, de geringe benodigde verzorging en het aantrekkelijke uiterlijk. De eisen kunnen wel sterk uiteenlopen: sommige soorten zijn warmteminnend en kunnen slecht tegen vorst, andere soorten zijn zeer vorstbestendig maar kunnen weer slecht tegen een warm klimaat. De planten worden vooral in Duitsland en enkele andere landen gebruikt als dakbegroeiing.