Plato/Tweede Alcibiades

Over de tweede Alcibiades kunnen we vrij kort zijn: de meeste onderzoekers zijn het erover eens dat het geen dialoog is van de hand van Plato. Het thema van het gesprek tussen Alcibiades en Socrates is het gebed. Socrates probeert aan te tonen dat, vooraleer je een verzoek tot de goden richt, je eerst wijsheid en deugd dient te verwerven.

Socrates ontrukt Alcibiades aan de armen van de Wellust

Socrates ontmoet de jonge Alcibiades terwijl deze aan het bidden is. Hij vraagt hem of hij wel goed heeft nagedacht voor hij begon. Daarna volgt een discussie waarin Socrates aantoont dat mensen handelen en spreken zonder na te denken over wat ze eigenlijk echt weten. In dat opzicht, zegt hij, kun je ze vergelijken met gekken, en de schade die ze veroorzaken is het gevolg van onwetendheid. (Vergelijk met het door Socrates in Hippias Minor uiteengezette ethische standpunt dat hij die opzettelijk kwaad doet beter is dan degene die het onwetend doet).