Inhoudsopgave onderwijstechnologie
Hoofdstukken
  1. ICT in het verleden
  2. Waarom onderwijstechnologie gebruiken?
  3. Doelgroepen in het gebruik van ICT
    1. ICT en jongeren
      1. ICT en sekse
    2. ICT en kansengroepen
    3. ICT in ontwikkelingslanden
    4. ICT en ouderen
      1. ICT en ouderen| De Verhalentafel
    5. ICT en kleuters
  4. Juridische basis en kwesties
  5. Inbedding van ICT in het onderwijs
    1. ICT-eindtermen
    2. Vakgerichte ICT
    3. Digitale leermaterialen
    4. Educatieve software, games, hardware en websites
    5. Elektronische leeromgevingen
    6. Actieve games
    7. Second Life
  6. Klastechnologie
    1. Presentatietips
    2. Videoprojectoren
    3. Digitale schoolborden
    4. Digitale schooltafels
    5. Digitaal toetsen
  7. ICT en afstandsonderwijs in het Vlaamse onderwijs
  8. ICT en beperkingen
    1. ICT en leerstoornissen
    2. ICT en 'doven en slechthorenden'
    3. ICT en mindervalide leerlingen
    4. ICT en laaggeletterden
  9. ICT aspecten
    1. Veiligheid online
    2. Computer onderhouden
    3. Ergonomie
  10. Voorbeelden onderwijstechnologische realisaties
    1. Bewegings-, energie- en lifestyle monitoring systeem
    2. Webhosting
    3. Computer anxiety
    4. Lexicon
Second Life

De begrippen "virtuele wereld" en "grid" zijn bijna synoniem.

Een grid is samengesteld uit "regio's" die overeenkomen met een oppervlakte van 256 bij 256 meter. De server-zijde van een virtuele wereld is gebaseerd op zo'n regio: elke regio wordt gerealiseerd door software die draait op een server. Het is deze software die de scripts doet draaien voor objecten in een regio, het is ook die software die verantwoordelijk is voor de goede samenwerking tussen een avatar en de objecten in die regio. Het geheel van alle regio's die één virtuele wereld maken wordt dus gedragen door een cluster van servers. De servers die een grid vormen zullen niet noodzakelijk dicht bij elkaar zijn. Ze kunnen zelfs bij de eindgebruiker zijn, zoals het project van The New World voorstelt. In dat laatste geval zal elke gebruiker die thuis een OpenSim server draait zijn regio thuis supporteren. Zijn server maakt contact met andere servers over internet en samen met een centrale coördinatie maakt dit The New World grid. Voordeel daarvan is dat die virtuele wereld gebruik maakt van de rekenkracht van de computers van haar gebruikers. Een gebruiker die zo thuis zijn regio herbergt draagt op die manier bij aan de realisatie van die virtuele wereld. Als die server losgekoppeld wordt van het internet zal de regio dan ook niet meer toegankelijk zijn voor anderen.

Wil je met je avatar een virtuele wereld verkennen, dan moet je met een viewer contact maken met diens grid. Dat doe je door in de alternatieve viewers te kiezen voor een grid, en indien de grid van je keuze niet aanwezig is in de voorgedefineerde lijst, dan kan je hem gemakkelijk eraan toevoegen. Om daarna te kunnen inloggen op die grid, zal je je avatar-identiteit moeten ingeven. Die krijg je als je een account maakt voor die grid. Zo'n account maken gebeurt typisch door naar de website te surfen die overeenkomt met de grid.

Er zijn veel grids. Veel ervan zijn privé, anderen willen net open zijn.

OSgrid en TheNewWorld grid zijn twee projecten waar je avatar gratis gaat winkelen. Voor zover je daar van winkels kan spreken.


Behalve rondwandelen en kijken naar de informatie die beschikbaar is gemaakt in een virtuele wereld, kan je ook zelf een stukje bouwen. Objecten kan je aanmaken en dat doe je liefst in regio's die 'zandbakken' genoemd worden. Een zandbak is een beetje zoals die pagina's van een wiki waar je eerst alles kan uittesten vooraleer je beslist iets op een officiële pagina te plaatsen. Zo ook is een zandbak in een virtuele wereld niet van een eigenaar en kunnen de objecten die je er uitprobeert dus ook niemand hinderen.

Zoals hierboven al vermeld kunnen regio's eigendom zijn van iemand. In het voorbeeld van TheNewWorld grid is een regio eigendom van de persoon die die regio doet draaien op een server bij hem thuis (strikt genomen kan die server ook op het internet zijn en dit is trouwens meestal het geval voor de servers van andere grids). Bij een virtuele wereld zoals Second Life 'koop' je als gebruiker land. Je koopt dat land van een andere gebruiker of je koopt het van het bedrijf dat de betreffende grid realiseert. Indien je een stuk land wilt kopen om op de Second Life grid je eigen wereldje uit te bouwen, dan kan je dat kopen van LindenLab. LindenLab is niet de enige die deze dienst doet betalen. Bijna alle grids zijn op een of andere manier gekoppeld aan een belangrijke infrastructuur van servers en die moeten ergens gehost worden. De servers, het plaatsen van die servers bij een webhost en het betalen van een team dat de ondersteuning levert is kostelijk en die bedrijven halen op die manier hun kosten terug. TheNewWorld grid biedt land aan gebruikers die geen server thuis kunnen of willen draaien, maar die toch op hun perceel iets willen bouwen. Mensen die aldus land kopen van TheNewWorld grid, ondersteunen op die manier een OpenSource-project.


Niet alleen particulieren kunnen bouwen in een grid. Zo zijn er landen die ambassades hebben in SecondLife, zijn er musea die een virtueel bezoek mogelijk maken en voor ons het meest interessant : er zijn heel wat onderwijsprojecten die gebruik maken van virtuele werelden. Zie bijvoorbeeld naar Open University.


Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.