Leer jezelf ecologisch tuinieren/Wilde appel

Ecologisch tuinieren

Inleiding
De tuinkalender
Register
Wat zijn planten
Algemene begrippen
Sorteringslijsten
Grondbewerking
Plantkunde
Vermeerderen
Plantenfamilies
Geslachten
Soorten
Plantenziekten
Problemen
Het dierenleven
De moestuin
De kruidentuin
De boomgaard
De siertuin
De speeltuin
1 2 3 4 5

Klik op een foto voor een vergroting. Ander gewas? Zoek in het Register.


Alle families?
Familie: Rozen (Rosaceae)
Geslacht: Malus
Soort: Malus sylvestris
Stengel/Tak: De wilde appel heeft een dichte, lage en koepelvormige kroon en de takken vormen een hechte structuur. De schors is grijsachtig bruin tot donkerbruin en raakt op iets oudere leeftijd gebarsten in rechthoekige stukjes. De twijgen zijn geribbeld en vaak gedoornd. De bovenkant is donkerpaars en de onderkant is bleekbruin. Ze dragen kleine knoppen met een lengte van 4–5 mm. Deze zijn donkerpaars en bedekt met kleine haren.
Blad: De 5–10 cm grote bladeren hebben een dicht behaarde en gegroefde steel van 2–3 cm. Ze zijn eirond tot ovaal, met een afgeronde of wigvormige voet. Het blad is gekarteld of gezaagd en spits. Het is aan de bovenzijde kaal en donkergroen en aan de onderkant bleek en aanvankelijk iets behaard.
Bloei:

Bloem:
Meer van dezelfde kleur?
April-mei.

De wilde appel bloeit met een schermvormige bloemtros aan de top van korte loten. De bloemen zijn 3–4 cm groot en hebben vijf witte kroonblaadjes met een roze waas. Ze zijn gevuld met veel gele meeldraden.
Vrucht: De bolvormige vrucht wordt 3–4 cm groot en is aan de top en de basis ingedeukt. Hij is groenachtig geel en heeft soms een rood blosje. Wilde appels zijn zuur en smakelijk. Het zijn echter andere vruchten dan de grotere handappels die doorgaans verkocht en gegeten worden: dat zijn de vruchten van de veredelde Malus domestica, die afstamt van Malus sieversii uit Kazachstan en China en een reeks andere wilde appels uit het midden van Azië. De veronderstelling dat Malus sylvestris ook onderdeel is gaan uitmaken van Malus domestica, is door genetisch onderzoek ontkracht.
Hoogte/Lengte:
Meer van dezelfde hoogte?
± <1000 cm.
Gebruik: De bolvormige vrucht wordt 3–4 cm groot en is aan de top en de basis ingedeukt. Hij is groenachtig geel en heeft soms een rood blosje. Wilde appels zijn zuur en smakelijk. Het roodbruine hout is hard en stug. Het splijt niet snel en heeft een fijne nerf. Het wordt vooral gebruikt voor klein snijwerk als ornamenten en handgrepen en voor beeldhouwen, omdat het hout voor grote formaten vaak te veel blijft werken. Wilde appels zijn vanwege hun hoge pectinegehalte uitstekend geschikt om er appelgelei van te maken. In Engeland staat die bekend als apple jelly en is geliefd als een vitamine- en mineraalrijke toevoeging aan (winterse) vleesgerechten. De kleine appels zijn ook geschikt voor de bereiding van verjus, een zuur sap dat min of meer lijkt op appelazijn. In Frankrijk stookt men van de vruchten de sterke drank Calvados.
FAQ: Vragen en/of antwoorden over de Wilde appel?
Maan(d) Werk KK KT LT VW ZD PA RA
Zie (uit)planten.
Soms wordt de wilde soort nog als onderstam gebruikt, waarop moderne rassen worden geënt, maar meestal worden daarvoor zwak groeiende onderstammen gebruikt.
Wikipedia
Meer afbeeldingen over dit onderwerp vindt u in Categorie Malus sylvestris op Wikimedia Commons
Wikipedia
Wikipedia heeft een encyclopedisch artikel over Wilde appel


Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.