Amerikaanse literatuur/The Last of the Mohicans
The Last of the Mohicans (De laatste der Mohikanen) is een in januari 1826 gepubliceerde historische roman van James Fenimore Cooper. Het was het tweede deel van the Leatherstocking Tales pentalogy en meteen ook het meest succesvolle.
In zijn tijd was het een van de populairste Engelstalige romans. Van in het begin werd het om zijn narratieve fouten bekritiseerd. Ook de lengte van het verhaal, in combinatie met de omslachtig uitgewerkte prozastijl, schrikte latere lezers af. Desondanks wordt het werk nog steeds gelezen tijdens cursussen Amerikaanse literatuur. Veertien jaar later, in 1840, schreef Cooper er een vervolg op met de titel The Pathfinder.
De protagonist van het verhaal, Uncas, noemde Cooper naar een bestaand persoon. Uncas was geen Mohikaan maar een Mohegaan, wat tot de dag van vandaag aanleiding zou geven tot veel verwarring. Toen zijn laatste afstammeling, John Uncas, in 1842 stierf, schreef de Newark Daily Advertiser "Laatste der Moheganen gestorven" ('Last of the Mohegans gone') in een artikel over de uitroeiing van de stam. De schrijver was zich er echter niet van bewust dat er nog steeds Moheganen bestonden, zoals trouwens nu ook nog het geval is.
Het verhaal speelt zich af in 1757 tijdens de zevenjarige oorlog (in Amerika gekend als 'the French and Indian War'), toen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk streden om de Noord-Amerikaanse koloniën. In deze oorlog ging Frankrijk allianties aan met inheems Amerikaanse stammen, met soms onvoorspelbare en tragische gevolgen.