Amerikaanse literatuur/The Sound and the Fury
Het in 1929 gepubliceerde The Sound and the Fury ('Het geraas en gebral') is een van William Faulkners meest geprezen romans. Hij staat bekend om zijn complexe verhalende structuur en modernistische stijl. Door zijn innovatieve verteltechnieken (stream of consciousness) werden er zelfs vergelijkingen gemaakt met werken van Joyce en Dostojevski. Nochtans werd het pas echt populair in de late jaren veertig, kort voor Faulkner de Nobelprijs voor de Literatuur ontving. De roman vertelt over het uiteenvallen van het gezin Compson, bewoners van Faulkners mythische Yoknapatawpha County. Faulkner maakt hierbij gebruik van de monologue intérieurtechniek, waarbij de lezer de bewustzijnsstroom van de personages, Benjy en zijn broers Quentin en Jason, afluistert.
.jpg)
Structuur en thematiek Bewerken
De roman is verdeeld in vier secties, elk verteld vanuit het perspectief van een ander personage in de Compson-familie. Het eerste deel wordt verteld door Benjy, een verstandelijk gehandicapt familielid. Het tweede deel wordt verteld door Quentin, de oudste zoon van de familie, die worstelt met zijn identiteitsgevoel en het verval van de familie. Het derde deel wordt verteld door Jason, de verbitterde en cynische broer die een hekel heeft aan zijn familie en hun vermeende gevoel van recht. Het laatste deel wordt verteld door een alwetende verteller en brengt de verschillende perspectieven samen om een vollediger beeld van de familie Compson te geven.
De roman onderzoekt thema's als geheugen, tijd en identiteit, evenals het verval van de zuidelijke aristocratie in de nasleep van de burgeroorlog. Het gebruik van meerdere perspectieven en niet-lineaire verteltechnieken maken de roman uitdagend om te lezen, maar ook lonend voor degenen die bereid zijn zich met de complexe structuur en thema's bezig te houden.