Leer jezelf ecologisch tuinieren/Amerikaanse witte eik

1

2

3

4

5

In Europa wordt de soort slechts weinig toegepast ondanks dat deze winterhard is. De soort is bladverliezend en vertoont overeenkomsten met de in Europa voorkomende zomereik (Quercus robur) en met de wintereik (Quercus petraea). Een solitair exemplaar kan een hoogte van 46 meter bereiken en een diameter van 260 centimeter. Wanneer de boom in een bos groeit is de kroon smal, wanneer hij solitair staat wordt het echter een brede kroon met veel zijtakken. De jonge zaailingen kunnen overleven op plaatsen met half-schaduw, wanneer de plant ouder wordt kan hij beter schaduw verdragen en zelfs in de volle schaduw staan.

Alle families?	Familie: Napjesdragers (Fagaceae) Geslacht: Eik Soort: Quercus alba
Wortel:	Het wortelstelsel bestaat uit een penwortel die diep in de grond wortelt en zijwortels die slechts oppervlakkig wortelen. De soort is gevoelig voor bodemverdichting en overstromingen maar is zouttolerant. Hij kan tegen perioden van droogte omdat de penwortel zijn water en voedingsstoffen uit dieper gelegen waterbronnen kan halen.
Stengel/Tak:	Het schors van de jongere twijgen heeft een roodachtige tot rood-groene kleur en is licht behaard. Naarmate de twijgen ouder worden wordt de schors grijs van kleur en verliest hij zijn beharing. De schors heeft een ruwe structuur en en is onderverdeeld in platen. De stam kan een diameter van 90 tot 120 centimeter bereiken.
Blad:	De bladeren staan verspreid op de takken en bestaan uit een bladsteel van tussen de 1 en de 3 centimeter en een bladschijf. De bladeren zijn tussen de 12 en 20 centimeter lang en ongeveer 9 centimeter breed. De bladeren zijn net boven het middelpunt aan de kant van de bladtop het breedst. Het blad heeft aan beide kanten 2 tot 4 lobben. De tussenruimte tussen de lobben is minimaal een-derde deel van het blad tot maximaal zeven-achtste deel van het blad. De bovenkant van het blad heeft een heldere groene kleur en de onderkant van het blad heeft een groene kleur met een witte tint erdoorheen. De herfstkleur is paars-rood tot bruin-violet en de bladeren blijven tot ver in de winter aan de boom hangen.
Bloei: Bloem: Meer van dezelfde kleur?	Eind maart t/m eind mei. De knoppen hebben een gladde textuur en zijn tussen de 3 en 4 millimeter groot. De kleur van de knoppen is bruin-rood en ze hebben een ovale vorm. De Amerikaanse witte eik is eenhuizig. De mannelijke bloemen zijn geelgroen van kleur en staan gegroepeerd in trosjes die naar beneden hangen. De bloemen hebben een lengte van tussen de 5 en de 10 centimeter. Deze bloeiwijze komt voor uit knoppen die groeien op de plek waar de jonge twijgen uitlopen. De vrouwelijke bloemen zijn roodachtig van kleur en staan in groepjes van 2 of 3 bloemen. Ze groeien in de bladoksels van een nieuwe scheut.
Vrucht:	De vruchten zijn in hetzelfde jaar nog rijp en zijn kort gesteeld of helemaal niet gesteeld. De dop omsluit minder dan een-derde deel van de eikel. De eikel heeft een lengte van ongeveer 5 centimeter en heeft een lichtbruine kleur. De eerste vruchten verschijnen op een leeftijd variërend van 20 tot 30 jaar. De vruchten vertonen geen kiemrust maar schieten hetzelfde jaar nog wortel en de lente erop ontspruiten de zaden.
Hoogte/Lengte: Meer van dezelfde hoogte?	± 2500-4600 cm.
Bodem: Meer onder dezelfde omstandigheden?	Grondsoort:  ? Zon Water ◑ - ● ≁
Gebruik:	Het hout van de Amerikaanse witte eik kan gebruikt worden als hardhout en is duurzaam. Het hout is gemakkelijk te bewerken maar is lastig te impregneren. Het hout laat geen vloeistoffen door waardoor het hout gebruikt wordt voor de productie van wijn- en biervaten. De soort groeit echter langzamer dan de Amerikaanse eik en de houteigenschappen zijn vergelijkbaar.
FAQ:	Vragen en/of antwoorden over de Amerikaanse witte eik?

Maan(d)	Werk	KK	KT	LT	VW	ZD	PA	RA
				O
?	Zie vermeerderwijze. De zaden kunnen in schaduwrijke gebieden voor jaren in de zaadbank blijven totdat er een open plek ontstaat waardoor er voldoende licht beschikbaar is. Het zaad blijft voor meerdere jaren kiemkrachig.