Amerikaanse literatuur/The Road Not Taken

The Road Not Taken is een van de bekendste gedichten van de Amerikaanse dichter Robert Frost (1874 - 1963). Het maakt deel uit van zijn poëziebundel Mountain Interval die in 1916 werd gepubliceerd in New York door H. Holt and company.

The Road Not Taken

Robert Frost

Two roads diverged in a yellow wood,

And sorry I could not travel both

And be one traveler, long I stood

And looked down one as far as I could

To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,

And having perhaps the better claim,

Because it was grassy and wanted wear;

Though as for that the passing there

Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay

In leaves no step had trodden black.

Oh, I kept the first for another day!

Yet knowing how way leads on to way,

I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh

Somewhere ages and ages hence:

Two roads diverged in a wood, and I—

I took the one less traveled by,

And that has made all the difference

Analyse

The Road Not Taken bestaat uit vier strofen van vijf regels. Het rijmschema is ABAAB. Elke lijn heeft vier benadrukte lettergrepen en het gedicht is dus gebaseerd op een jambische tetrameter.

De spreker bevindt zich in een woud en staat voor een splitsing van twee wegen. Beide paden zijn even aantrekkelijk, en overdekt met een laag bladeren alsof ze nog niet betreden zijn. Maar de spreker moet een keuze maken. Hij kiest er een uit, en neemt zich voor om het andere pad later te verkennen. Hij beseft eigenlijk wel dat die gelegenheid zich niet meer zal voordoen. Ergens in de toekomst, zo weet hij nu al, zal hij terugkijken op deze dag en de weg die hij koos, en beseffen hoe beslissend deze keuze geweest zal zijn voor zijn verdere leven. En die dag zal hij beweren dat hij het minst begane pad koos.

Online Nederlandse vertalingen (selectie)

Frost schreef dit gedicht in metrische regels met afwisseling van jamben en anapesten. Niet alle vertalers houden zich hieraan, doordat ze de strofebouw of versvorm veranderen. Enkele bijdragen die trouwer blijven aan het origineel zijn de volgende:

• Ans Bouter: Niet ingeslagen (Zeer geslaagde vertaling met eerbiediging van rijmschema en versvoet door de betreurde vertaalster Ans Bouter die in 2024 stierf)
• Arie Sonneveld: Het pad dat ik niet nam (ritmisch afwijkend van het origineel, maar zeer mooie vertaling)
• Jules Grandgagnage: Het niet gekozen pad (met origineel rijmschema en versopbouw in tetrameters)
• Gaston D’Haese: De niet genomen weg (eigenlijk een letterlijke, maar inhoudelijk correcte vertaling)