Filosofisch woordenboek/F
- Fenomenalisme - een empiristische kennistheorie die eerst werd geformuleerd door George Berkeley (1685-1753) en later door John Stuart Mill (1806-1873), volgens dewelke alle kennis van onze externe wereld door ervaring aan ons wordt overgebracht. Volgens het hedendaagse fenomenalisme kan alles wat we weten over de realiteit worden gereduceerd tot uitspraken over sensorische input; fysieke objecten bestaan niet als dingen op zichzelf, maar alleen als perceptuele verschijnselen.
- Fenomenologie - Binnen de moderne Westerse filosofie op verschillende manieren gedefinieerd. Kant noemde het de studie van objecten zoals ze in onze ervaring verschijnen (phenomena), in tegenstelling tot de noumenon. Hegel definieerde fenomenologie heel anders, nl. het krijgen van inzicht in de menselijke geest door middel van ervaringen. Medio 19e eeuw kreeg de term "fenomenologie" zijn huidige betekenis van puur descriptieve studie van feiten, analoog aan de huidige betekenis van "fenomeen".
- Feng shui:
- Filosofie - Grieks: φιλοσοφία filosofia = 'houden van wijsheid'. Betekent zoveel als liefde tot kennis of wijsheid. In tegenstelling tot de wetenschappen heeft de filosofie geen eigen object, maar eerder een eigen methode. In de klassieke oudheid was alles object van de filosofie, maar door de opkomst van de moderne wetenschappen vanaf de 17e eeuw is haar onderzoeksgebied afgekalfd. Zo is de studie van de mens nu het terrein van antropologie en psychologie bijvoorbeeld, net zoals sterrenkunde nu voorbehouden is aan de astronomie. Kant noemde 4 kernproblemen waar de filosofie zich mee bezighoudt:
- "Wat kan ik weten?" (Kennistheorie)
- "Wat moet ik doen?" (Ethiek)
- "Wat mag ik hopen?" (Metafysica) of ontologie
- "Wat is de mens?" (Filosofische antropologie)
- Formalisme - Een stroming binnen de filosofie die de nadruk legt op de uiterlijke vorm van objecten en niet op de inhoud. De term formalisme wordt verder gebruikt binnen allerlei deelgebieden, zoals de godsdienstfilosofie (religieus formalisme), de filosofie van de wiskunde en de ethische filosofie. Het ethisch formalisme is vooral ontwikkeld door Kant en stelt de morele wet centraal bij het objectief beoordelen of bepaalde handelingen goed dan wel verkeerd zijn.