Latijn
Het Latijn is van oorsprong een Indo-Europese taal die gesproken werd door de bewoners van Latium (het huidige Lazio), het gebied rond het huidige Rome. Het kenmerkt zich door een rijk gebruik van verbuigingen voor de naamwoorden en de werkwoorden (flectie). Net als andere talen maakte het Latijn een ontwikkeling door en door de uitgestrektheid van het Romeinse rijk is het Latijn bepalend geweest voor de verdere ontwikkeling van de talen in de diverse gewesten van het Rijk. Het Latijn zelf ontwikkelde zich via het vulgair Latijn tot het Italiaans dat dus beschouwd mag worden als de directe opvolger van het Latijn. De talen die overwegend door het Latijn zijn gevormd, worden Romaanse talen genoemd, met als belangrijkste vertegenwoordigers het Italiaans, het Frans, het Spaans, het Portugees en het Roemeens.
Na de val van het West-Romeinse Rijk (5e eeuw) is het in West-Europa nog eeuwenlang in gebruik gebleven als formele taal voor de wetenschap, cultuur, diplomatie en religie. Als zodanig heeft het dan ook zijn invloed gehad op de Nederlandse taal getuige het aantal woorden in het dagelijkse gebruik dat een Latijnse oorsprong heeft (programma, cultuur, religie, straat, kleur). Tegenwoordig is het geen gesproken taal meer (wat het eigenlijk in de 5e eeuw en eerder al niet meer was, vergelijk teksten in het Satyricon van Petronius uit de eerste eeuw) en wordt het voor de wetenschap nog enkel gebruikt in de taxonomie (biologie) en de medische wetenschappen om termen eenduidig vast te leggen. Ook juristen maken nog vaak gebruik van Latijnse termen en uitdrukkingen. Het Vaticaan en de katholieke kerk gebruiken het Latijn nog voor officiële teksten. Er is een wikipedia in het Latijn.[1]
Bepaalde mensen houden zich bezig met alledaagse voorwerpen (zoals computer, vliegtuig en rekentoestel) te vertalen in het Latijn. We noemen dit Latijn het neo-Latijn.
Wie een cursus op maat van scholieren wenst, kan kijken op: Latijn (scholierenversie). Opgelet: deze cursus is nog niet voltooid.
Cursus
bewerkenLes 1 Declinaties; A-declinatie; naamvallen, nominativus en accusativus; esse, posse.
Les 2 O-Declinatie, -us en -um; geslacht; conjugaties; A-conjugatie.
Les 3 Consonant-conjugatie; ablativus; voorzetsels.
Les 4 Consonant-declinatie; genitivus; E-conjugatie; et en -que.
Les 5 Dativus; I-conjugatie; O-declinatie, -er; ire, velle, nolle, malle; bijvoeglijke naamwoorden, groep 1.
Les 6 Dativus possessivus; persoonlijke voornaamwoorden; het perfectum; bijvoeglijke naamwoorden op -er.
Les 7 Imperfectum; bepalende voornaamwoorden; betrekkelijke voornaamwoorden; persoonlijke voornaamwoorden.
Les 8 Bijzinnen en voegwoorden; voltooid verleden tijd; U-declinatie; ferre; alter.
Les 9 Actief en passief; praesens en imperfectum passief; deponentia; consonant declinatie: I-stammen en gemengde declinatie.
Les 10 Bijvoeglijke naamwoorden, groep 2; perfectum en plusquamperfectum passief; hoofdtelwoorden 1 tot 20; alius.
Les 11 Gemengde conjugatie; conjunctivus, praesens en perfectum; adhortativus en prohibitivus; solus.
Les 12 De conjunctivus in bijzinnen; trappen van vergelijking; getallen van twintig tot 100; futurum actief; Iuppiter.
Les 13 Het participium; het participium praesens actief; het participium perfectum passief; het participium futurum actief; de infinitivus futurum actief.
Les 14 De Accusativus cum Infinitivo; het futurum exactum; aanvullingen op het participium; fieri
Les 15 Het gerundium; het gerundivum; het bepalend voornaamwoord
Les 16 De redevoering.
Grammaticaal overzicht
bewerkenWoordvormen: Morfologie
bewerken- Zelfstandige naamwoorden: Substantiva
- Bijvoeglijke naamwoorden: Adiectiva
- Voornaamwoorden: Pronomina
- Werkwoorden: Verba
Zinsbouw: Syntaxis
bewerkenWoordenlijst
bewerkenLiteratuur en Internet
bewerkenTot slot: Sermo Latinus bonus est! Felicissime exitu !
- ↑ [https://la.wikipedia.org/wiki/Vicipaedia:Pagina_prima Hoofdpagina van de Vicipaedia: Bene advenisti in Vicipaediam, liberam encyclopaediam, ad quam augendam omnes invitantur.]
|
Wikiquote heeft een collectie citaten gerelateerd aan Latijnse spreekwoorden. |