Nederlands/Grammatica/Zelfstandige naamwoorden/Bezits-s
- Zie ook Apostrof
Apostrof en bezits-s
bewerkenDe apostrof wordt gebruikt als "bindmiddel" voor de genitief-s bij woorden die eindigen op a, e, i, o, u of y, voorafgegaan door een medeklinker of lettergreepgrens. (De e moet klinken als /ee/, maar de é met accent krijgt geen apostrof.)
- Opa's huis
- Antigone's (deze e klinkt als /ee/) broer
- Leo's auto
- Baby's kleertjes
- Castro's redevoering (waarbij wordt uitgegaan van een Nederlandse uitspraak van de als /o/ geschreven klank)
Alleen een s
bewerkenOp grond van deze regel krijgen de volgende woorden geen apostrof:
- Sombermans probleem
- Annettes vraag
- Aimés antwoord
- Argentiniës economie
- Kinseys onderzoek
- Melanies plaat
- Saint-Tropezs stranden[1] (de z wordt niet uitgesproken)
- Georges boek (van een Duitser die George heet)[2]
Hieronder valt ook de Engelse th. Men gaat ervan uit dat de meeste Nederlandstaligen die klank correct uitspreken, dus niet als /s/. Het is dus geen sisklank:[3]
- Michael W. Smiths liederen
Alleen een apostrof
bewerkenAls een naam eindigt op een sisklank (sibilant), wordt de apostrof gebruikt om de genitief-s weer te geven. De notatie van die sisklank is daarbij van geen belang. Sisklanken zijn: /s/, /z/, /sj/, /zj/, /tsj/, /dzj/.
- Strijbosch' huis
- Smits' gelijk (van Smits, niet van Smit)
- Alex' buren
- Strauss' voorouders
- Bush' presidentschap
- Paige' jurk
- Alice' boek
- George' boek (als George geen Duitser is)[2]
- Georges' boek (van een Fransman die Georges heet)
Voor de Spaanse /z/ bestaat geen regel. De correcte (Castiliaanse) uitspraak is gelijk aan die van de Engelse /th/, maar de meeste Nederlandstaligen spreken deze klank aan het eind van een woord als /s/ uit. Dat geeft dan:
- Fernández' gedichten
Eindigt de naam op een /s/ die niet wordt uitgesproken, dan wordt ook alleen een apostrof geschreven:
- Charles' autoriteit (van een Fransman die Charles de Gaulle heet